trajedi tiyatrosu

rüzgar bilinmeyene itiyor ihtiyar ruhumu

yeni bir şehir kapılarını aralıyor

gülüşlerimi yitirdiğim sokak aralarında

defalarca intihar ediyor çocukluğum.

her sokakta üç rekat ağlıyorum.

yaralarım dikiş tutmuyor

dikiş tutmuyor sensizlik...

kanamalı sökükleri var tenimin astarının

iki yanı kanamalı gülüşleri.

izmir'de görüntüler böyle.

şimdi sendeyiz merkez!

k.İ

şiirlerim sizin olsun

aşklarım sizin olsun

gittiğim bütün yerleşim birimlerindeki

morgların kapısı açıktır bana.

otopsimden para da almazlar.

-

bugün uzaktan bir seyrettim seni Ankara,

biliyor musun ne denli haksızlıklar bütünü yüklediğin bana

dil altı yaptığın aşklarımı saymıyorum

ne çok hüzün kattın aslında

parmak uçlarımı kesen bir tutkuydu sana duyduğum

ve birden canım hiç acıdı

sana emanet ettiğim.

Every Now n Then

ellerim gecenin omuzlarına dokundu. sevda yükünü boşaltırken gözyaşlarıma, taşıyamadım seni. damladın gözlerimden. sesin odadaydı hala. biz orda değildik. olamadık.

ölümün maskesi düştü. mumları ben yakmadım. benim değildi o eller. acı tam gecenin ortasında doğuruverdi. acı bize pişti yaptı. hissedemedik. ellerim gecenin ellerine dokunamadı. gece kendini senin sesine boyadı. biz orda değildik. olamadık.