1 Ekim 2009
5 Ekim 2009 Pazartesi
Gitsin "M"
geçti her şey. geç'ti ve biliyordun. beni yaralayan zamanın kayboluşuydu. tırnaklarımda hecesiz cümleler vardı. ihanetini soludum. adı konmamış varlığıma yalnızlığı mahkum eden günlerde aşk dilendim sözcüklerinden. vazgeçmeye hazırdım. utandım. notalar ihanet etti bana, dinlenen şarkılarca sessizlikle hükümlendirildi hayallaerim. üşüdüm. titreyişlerim oldun ve bir parça dahi keman yoktu ufukta. mucize miydin neydin ki öyle sert çarptın duvarlarıma şimdi tam kestiremiyorum. 40 sayfa yazsam yazardım sana, titreyişlerim oluyorsun. vazgeçiyorum.
Gelsin "M"
kuru kelimelerle dile getiriyorum hislerimi. öyle ki bir damlayla bile canlanıyor kurumuş topraklarım. ne hissettiğimi de bilmiyorum. şu an epey karmaşığım aslına bakarsan. belki hiç bahsetmemeliyim sana. bir şekilde kayıpsın. uzak durmayı yeğledikçe sen, iyice yaklaştım hep. yarın çok geç olacaktı ve bugün sondu. bugün, son.
hayır, bir fırsat kollamadım hiç. ve beklemedim. karalanmış kağıtların üzerine senle başlayalım istedim çiziktirmeye. sanırım fazla salça oldum, o da olmadı. olmaması için bir sebep göremiyorum. fazla abartabiliyorum bazen. sanırım üstüne çok düştüm. hiçbir zaman yakınlık-uzaklık arasında duramadım zaten. bir taraf illa ağır bastı. uzun zamandır hissetmediğim bir şeyi hissettim sende, göremediğim ışığı gördüm, tutmak istedim ellerini, kapıları çekmek istedim ardına kadar ki karanlığı kovayım artık. senle olmak istedim. senle ısınabileceğimi düşündüm. benle tamamlanırsın dedim, öyle görünüyordun çünkü. aleladeydi her şey. istedin beni. belki istemedin, şimdi dönüp bakınca her şey öylesine bulanık. bunlar hiçbir şey ifade etmedi senin için, anlamadın belki. bilmiyorum. sana açıklamak zor olacak, susmayı yeğliyorum o yüzden.
bugün son. inan çok uğraştım ama dile getirmesi zor bunu takdir edersin ki. zaten ciddi bir şey konuştuğumuz da olmadı senle hiç. bundan sonrası da aksın madem. ben de perdelerimi çekiyorum. gelme bana, ben geri dönüyorum çünkü. :)
hayır, bir fırsat kollamadım hiç. ve beklemedim. karalanmış kağıtların üzerine senle başlayalım istedim çiziktirmeye. sanırım fazla salça oldum, o da olmadı. olmaması için bir sebep göremiyorum. fazla abartabiliyorum bazen. sanırım üstüne çok düştüm. hiçbir zaman yakınlık-uzaklık arasında duramadım zaten. bir taraf illa ağır bastı. uzun zamandır hissetmediğim bir şeyi hissettim sende, göremediğim ışığı gördüm, tutmak istedim ellerini, kapıları çekmek istedim ardına kadar ki karanlığı kovayım artık. senle olmak istedim. senle ısınabileceğimi düşündüm. benle tamamlanırsın dedim, öyle görünüyordun çünkü. aleladeydi her şey. istedin beni. belki istemedin, şimdi dönüp bakınca her şey öylesine bulanık. bunlar hiçbir şey ifade etmedi senin için, anlamadın belki. bilmiyorum. sana açıklamak zor olacak, susmayı yeğliyorum o yüzden.
bugün son. inan çok uğraştım ama dile getirmesi zor bunu takdir edersin ki. zaten ciddi bir şey konuştuğumuz da olmadı senle hiç. bundan sonrası da aksın madem. ben de perdelerimi çekiyorum. gelme bana, ben geri dönüyorum çünkü. :)
4 Eylül 2009
Merve.
ömrünün mezarına çiçek bıraktı bugün ruhum
kimliği belirsiz bir felç yapışırken
dostluğumun kıyısına iki teli iki nota
ağladı bir gitar çığlık çığlığa
iki gözü iki çeşme cinayetler
bizim hikayemizde
"adsız"dı hep , hani.
yad ettiğin - ediyor musun - eski günlerde
bir tutam ben kaldıysam ve hala
eğilip öpüyorsam parmak uçlarını
bu kendi günahım olsun , bırak.
ağladı bir gitar çığlık çığlığa
iki gözü iki çeşme cinayetler
bizim hikayemizde
"adsız"dı hep , hani.
yad ettiğin - ediyor musun - eski günlerde
bir tutam ben kaldıysam ve hala
eğilip öpüyorsam parmak uçlarını
bu kendi günahım olsun , bırak.
Merve.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
