5 Ekim 2009 Pazartesi

Merve.

ömrünün mezarına çiçek bıraktı bugün ruhum
kimliği belirsiz bir felç yapışırken
dostluğumun kıyısına iki teli iki nota
ağladı bir gitar çığlık çığlığa
iki gözü iki çeşme cinayetler
bizim hikayemizde
"adsız"dı hep , hani.
yad ettiğin - ediyor musun - eski günlerde
bir tutam ben kaldıysam ve hala
eğilip öpüyorsam parmak uçlarını
bu kendi günahım olsun , bırak.

Merve.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder