2 Şubat 2010 Salı

uzak


bağlanma bana.
kolların kanar , düşken yaş olursun sonra.
bir iğne geçiverir içimden benim hep
kanatırım parmaklarını
dokunma bana.
ıslak bir cenaze ardındaki ağıt kadar keder doluyum
o yüzden varsın seslenme bana.
alevi kül sanıp dokunurum ben
tüm oyuncaklarımı kırmaya ant içmişim bir kez
bir kez çocuk oluvermişim de ölmüşüm.
nefes alma benimle, susuverirsin bir gün de
bağlanma bana.

--

özlediğim şeyler var geçmişten
kocamanlar , yuvarlayamıyorum
ki düşsünler içimdeki uçuruma
aşkı tanımam
yaşam , tanrı , insan , yeşil.
duygularım sel hep , kapılma bana.
istanbul'a bir ceset düşürdüm ben
ankara'dan istanbul'a giden bir ceset düşürdüm.
dirilsin istedim , beceremedim.
alevi kül sandım , kavruluverdim.
yanma benimle.

uzak dur bana.

1 yorum: