Ünlem

safkan bir aşkla bağlıydı ellerim sana
sözcüklerim kelepçelendi şiirlerimin
geleceğine miras kaldığı an.
aklımda iki şahıs
kayıp iki şuur
bilince artı iki.

saçlarınsa yanık bir çoban türküsü gibi
birkaç saniyeliğine de olsa
kulağımda bozulmadan sesi
içimi acıtıyor
herkesin çocuk olduğu bir ütopyada.

uykular tatsız
günler akşamsız geçerken
düşler firar ediyor
geceliksiz bir baykuş penceremin pervazında
ve buluta tutunmuş bir güvercin
çok ağlıyorlar.