18 Nisan 2010 Pazar

Veda

bir veda senfonisi bestelendi adeta
anın içine sıkışmış , yalnızlığı beklerken
irkildim.
sesin beni yordu.
sesin reva mıydı kurumuş topraklarımda
yağmur muydun gizlice yağan , bilemedim.
sesin itti beni jiletlerin o kör gölgesine.
uykuların kesti bileklerimi
kan içinde uyanışım oldun.
ben bugün sende öğrendim ;
sevmek senleyse
benim ağzıma büyük kaçan bir kelime.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder